Hoe bescherm je kindarbeiders in de Indiase katoenpluk?

Er werken ongeveer 400.000 kinderen op de katoenvelden in India

"Mijn ouders lieten me niet naar school gaan omdat ze me nodig hadden in de velden," zegt ze. "Ik plukte de mannelijke bloemen en wreef ze op de vrouwelijke. Ik moest ook onkruid wieden. Eerst stuurden ze me naar andere boeren om te werken. Ik verdiende 120 roepies per dag. Volgend jaar ga ik aan het werk op het veld van mijn ouders."

Rada, afkomstig uit Andhra Pradesh in het zuidoosten van India, gaat op dit moment naar school, in tegenstelling tot veel andere kinderen. Naar schatting werken meer dan 400.000 kinderen jonger dan 18 jaar op katoenvelden in heel India.

Volgens de meest recente studie van [de Landelijke India Werkgroep en] het International Labor Rights Forum in de VS is de helft van hen jonger dan 14. Hun belangrijkste taak is kruisbestuiving van de gewassen door de meeldraden van de mannelijke plant over de vrouwelijke plant te wrijven. Het is een arbeidsintensieve taak, maar het helpt de boeren een betere opbrengst te krijgen. Velen van hen geven er de voorkeur aan om kinderen gebruiken omdat ze vlugge vingers hebben en even hoog zijn als de planten.

'Ze doen wat wij zeggen'
De Indiase regering zegt dat het aantal kinderen tussen 5 en 14 jaar die werkzaam zijn in de velden afneemt.
‘Delhi’ is bezig om dit nog verder te verbeteren door het creëren van een situatie waarin het voor gezinnen niet nodig is om hun kinderen te laten werken. Maar het gebruik van kinderarbeid is zeer duidelijk voor iedereen die door de katoenvelden van het platteland van India rijdt.

"Vroeger werkten er veel kinderen voor ons. Kinderen doen wat we zeggen," aldus Venkatram Reddy, een boer in Andhra Pradesh. "Soms regent het. We geven ze dan plastic voor over hun hoofd, en ze werken verder. Dat gaat niet met volwassenen. Zij werken niet zo hard en komen niet op tijd. Hoewel we ze beiden hetzelfde loon betalen zijn het de kinderen die oprecht en eerlijk werken.

Sonal verloor haar hand bij een ongeval in een katoenspinnerij

"En de meisjes werken beter dan de jongens. De jongens rennen alsmaar rond. Als je ze slaat stoppen ze met werken. Vroeger hadden we veel kinderen, vooral meisjes. Nu zijn er meer volwassenen. Dit komt omdat veel mensen dreigden dat we geen kinderarbeid moesten gebruiken en dat we met problemen zouden worden geconfronteerd", zegt hij.

In het Verenigd Koninkrijk hebben alle kledingmerken gedragscodes om slechte arbeidsomstandigheden en kinderarbeid in de keten te voorkomen. Ze kopen over het algemeen kant-en-klare kledingstukken. Zij ondertekenen overeenkomsten met de fabrieken om goede arbeidsvoorwaarden te garanderen, maar van de grondstoffen kan het moeilijk zijn om de herkomst na te trekken. Katoen kan tientallen keren verhandeld worden voordat het de laatste fabriek bereikt. De handelaren kopen van verschillende bronnen en de katoen wordt in de fabrieken vaak vermengd. Dus het is vaak vrijwel onmogelijk om een baal katoen te traceren naar een spinnerij toe, laat staan terug tot een enkele boerderij.

'Ze dulden geen buitenstaanders'
Ook de arbeidsomstandigheden in de katoenfabrieken geven aanleiding tot bezorgdheid. "Sinds 2005 is het totaal aantal kinderen in de fabrieken gedaald," zegt Priti Oza van het Prayas Centrum voor Arbeidsonderzoek en Actie, die het grootste deel van haar leven gewerkt heeft aan de verbetering van arbeidsomstandigheden in Indiase katoenfabrieken. "Grote aantallen kinderen komen hier echter nog steeds uit het naburige Rajasthan. Arbeiders worden niet geregistreerd en ze dulden geen buitenstaanders in hun fabrieken. Het is dus heel moeilijk te controleren."

Sonal is 16 jaar oud. Ze woont met haar ouders en vier broers en zussen in een huis met twee kamers in een klein dorpje op het platteland van Gujarat. Vorig jaar verloor ze haar hand bij een ongeluk met een machine in de fabriek waar ze werkte.
"Ik werkte van acht uur ’s ochtends tot acht uur 's avonds. Ik merkte nauwelijks dat mijn hand er in werd getrokken. Het bloedde hevig, dus ik heb wat katoen genomen en op mijn hand gedrukt voordat ik wegrende." Sonal kreeg wel wat medische hulp en een vergoeding van 100.000 Indiase roepies ($ 1600, £ 970), maar ze zal niet in staat zijn om weer aan het werk te gaan, en zal ook geen financiële hulp meer krijgen.

Westerse druk

Het is vaak vrijwel onmogelijk om een baal katoen te herleiden tot een bepaalde fabriek of boerderij

In het Verenigd Koninkrijk zegt het British Retail Consortium dat er aanzienlijke verbeteringen binnen de kleding- en textieltoeleveringsketens zijn geweest, en dat de Britse kledingmerken en consumenten verontrust zijn door berichten over aanhoudende mensenrechtenschendingen in sommige takken van de katoenindustrie.

Bedrijven zoals Marks & Spencer, John Lewis, H&M, Ikea en Sainsbury zeggen dat ze samenwerken met verschillende instanties als Fairtrade, het Better Cotton Initiative en Cotton Connect om de omstandigheden voor de boeren te verbeteren en de toeleveringsketen transparanter te maken.

Hoewel de druk vanuit het Westen een verschil kan maken voor de katoentoeleveringsketen in India, is er geen soortgelijke druk vanuit het land zelf. Buitensporige armoede, hoge inflatie, werkloosheid en een gebrek aan regulering binnen de sector maken het moeilijk om je in te denken hoe of waarom mensen veranderen.
En er is een ander probleem. Naarmate de welvaartskloof binnen het land toeneemt koopt de groeiende Indiase middenklasse meer kleding, en de vrees is dat ze de westerse bezorgdheid over de toeleveringsketen niet delen.