Protesten tegen kinderhandel

door: Tarique Anwar

‘Mijn zoon speelde buiten’
"Mijn zoon speelde buiten de toegang van ons huis. Ik ging voor een paar minuten naar binnen om geld te halen om een levensmiddelenverkoper te betalen. Toen ik terugkwam, was mijn kind er niet meer. De verkoper was ook verdwenen," vertelde Laxmi, een inwoner van Sultanpuri, aan Firstpost. Meer dan een decennium is verstreken sinds haar zoon, minder dan twee jaar oud toen, vermist werd. Ze heeft alle hoop verloren hem nog ooit terug te krijgen. De politie heeft het ook opgegeven.

Meena, een bewoner van een sloppenwijk in noord-Delhi, verloor haar 18 maanden oude dochter in september 2009. "Ik draag altijd haar foto bij me in mijn tas. Ik hoop dat ik haar op een dag vind. Soms weigeren politieagenten mij te ontvangen," zei de hulpeloze moeder. Ze verdenkt haar aan drank verslaafde man er van dat hij hun dochter verkocht heeft aan een prostitutie-netwerk.

Er zijn honderden moeders als Laxmi en Meena in de sloppenwijken van Delhi. Volgens politieverslagen worden de meeste gevallen van vermiste kinderen gemeld uit slums als Sangam Vihar in zuid-Delhi, Sultanpuri buiten Delhi en Jahangirpuri in het noordwesten van Delhi.

Aantal vermiste kinderen sterk gegroeid
Ondanks verschillende wetten lijkt de politie in de nationale hoofdstad en in het hele land te hebben gefaald bij de controle op mensenhandel en ontvoering van kinderen. Als gegevens van Bachpan Bachao Abhiyan, een NGO die strijdt voor de beëindiging van kinderarbeid en kinderhandel, juist zijn, is het aantal vermiste kinderen in het land bijna verdubbeld in 2013 ten opzichte van 2012.

Volgens de cijfers zijn er in totaal 4.913 kinderen (2.352 jongens en 2.561 meisjes) verdwenen in 2012, waarvan 2.541 kinderen (1.226 jongens en 1.315) werden opgespoord en de overige 2.372 kinderen (1.126 jongens en 1.246 meisjes) spoorloos bleven. Het cijfer toonde een sterke stijging tot 7.451 (3.286 jongens en 4.165 meisjes) in 2013. Hiervan werden 4.209 kinderen (1.908 jongens en 2.301 meisjes) opgespoord, maar de verblijfplaats van de overige 3.242 kinderen (1.378 jongens en 1.864 meisjes) is onbekend. Maar liefst 72,8 procent van de vermiste kinderen zit in de leeftijdscategorie 12-18 jaar, en 20,45 procent in de groep 7-12 jaar.

Waar gaan ze heen?
"Mensenhandel is een van de grootste vormen van handel in de wereld van vandaag, na drugs- en wapenhandel. De kinderen worden meegenomen door tussenpersonen voor dwangarbeid, prostitutie, verkoop van organen en illegale adoptie. De overheid heeft gefaald bij de controle op mensenhandel en ontvoering van kinderen ondanks het feit dat er een aantal wetten zijn aangenomen om dit alles te voorkomen en er extra personeel is ingezet," vertelde R.S. Chaurasia, voorzitter van Bachpan Bachao Andolan, aan Firstpost.

Naast pogingen tot wijzigingen in het strafrecht met betrekking tot seksueel geweld, heeft ook de Commissie Justice Verma, opgericht in de nasleep van brutale groepsverkrachting in Delhi en de massale uiting van publieke woede, gewezen op het probleem van de vermiste kinderen.

"Zo’n 100.000 kinderen worden er jaarlijks vermist. De politie moet een rapport opmaken en de districtsmagistraat moet de administratie hiervan bijhouden," aldus rechter J.S. Verma in het rapport. De meeste vermiste kinderen zijn het slachtoffer van kinderhandel en seksueel geweld, vaak met medeplichtigheid van de politie, zo had de Verma commissie geconstateerd, verwijzend naar het geval van een minderjarig meisje dat werd verhandeld van Jharkhand naar Delhi, een jaar zonder salaris moest werken en weer door werd verhandeld naar Punjab.

Het meisje werd gered door een NGO, maar er zijn er veel die nog erger lijden. Sommigen belanden in bordelen waar de kans op ontsnapping zijn bijna nul is.

Politie: ‘kinderen lopen vrijwillig weg’
De politie van Delhi heeft echter een andere kijk op de zaak. "In de meeste gevallen lopen de kinderen vrijwillig weg. De beschuldiging van kinderhandel en seksueel misbruik wordt zelden juist bevonden in ons onderzoek", zegt politiewoordvoerder Rajan Bhagat.

Maar dat verklaart niet echt het grote aantal spoorloze kinderen. Er moeten manieren om het probleem aan te pakken. "Te laat aan de slag gaan, een ineffectief opsporingssysteem en een databank met onvoldoende informatie minimaliseren de kans van de vermiste kinderen om ooit terug naar huis te komen," gelooft Soha Moitra van Child Rights and You (CRY).
"Het aantal vermiste kinderen, seksueel misbruik en andere indicatoren voor de bescherming van het kind nemen elk jaar toe in Delhi. De noodzaak van dit moment is om te werken aan een omgeving waarin kinderen de hoogste prioriteit krijgen op het gebied van beleid, programma's en financiering zodat bescherming van kinderen de agenda wordt van alle betrokkenen in de samenleving," voegt ze eraan toe.

Reena Banerjee, voorzitter van Alliance for People's Rights (APR), zegt dat de samenwerking tussen deelstaten en de politie een integraal onderdeel moet zijn van het beperken van het groeiende aantal zaken rond de bescherming van kinderen in de stad. "Er moeten maatregelen worden genomen om de kwetsbaarheid van kinderen en beschikbare initiatieven/middelen in kaart te brengen. Het ontbreekt ons systeem momenteel nog aan interdepartementale samenwerking om de bescherming van kinderen te waarborgen," klaagt ze.


Zie ook het artikel "Panel to prepare status report on Delhi's missing children" (UCAN India, 6-10-2014)