Flawed Fabrics toont aan dat kinderarbeid, uitbuiting en dwangarbeid nog steeds de dagelijkse realiteit is in de textielindustrie in Zuid-India. Meisjes en vrouwen worden gedwongen lange uren voor lage lonen te werken. Ze verblijven in slaapzalen en mogen het bedrijfsterrein bijna nooit verlaten. De tieners en jonge vrouwen zijn meestal afkomstig uit arme en kwetsbare Dalit-gemeenschappen. De vijf onderzochte spinnerijen leveren aan westerse merken waaronder C&A, Primark en Replay en aan Bengaalse kledingfabrieken. De meeste bedrijven zijn nog nauwelijks actief om deze misstanden aan te pakken.

Overweldigende media-aandacht
De media-aandacht na publicatie van het rapport was overweldigend en gaat nog steeds door. Het NOS Journaal, het Jeugdjournaal, de voorpagina van de Volkskrant en veel andere Nederlandse kranten en websites berichtten er over. Ook waren er veel artikelen op Engelstalige websites, waaronder veel mode- en kledingsites als Vogue. Zelf schreven we een blog voor de website van The Guardian. De Engelse Times heeft inmiddels een eigen reportage gepubliceerd die weer is overgenomen door diverse Indiase media. De kop van het Times-artikel luidt: ‘Het katoen in uw kleren is wellicht gemaakt door meisjes van 11, die €7,50 per maand verdienen’.

Bedrijven kondigen actie aan
De meeste genoemde bedrijven reageerden op het rapport. Zowel C&A als Primark beloofden nader onderzoek. ‘Wij waarderen jullie inbreng en inzichten’, schreef C&A aan SOMO. Primark zegt ‘blij te zijn met het rapport en de daarin gedane oproep tot actie’, meldt de Volkskrant. H&M die voor haar kledingproductie in Bangladesh garens inkoopt van een van de onderzochte Indiase spinnerijen verbrak de relatie. SOMO en LIW zijn het daar overigens niet mee eens. Zij lieten H&M weten dat ze zich eerst zouden moeten inspannen om de arbeidsomstandigheden te verbeteren.

De bekende certificerende organisatie Social Accountability International (SAI) reageerde uitvoerig op het rapport. Bij twee van de door SAI goedgekeurde spinnerijen bleken forse misstanden te bestaan. SAI liet SOMO en LIW weten dat ze het rapport als een klacht tegen de twee spinnerijen beschouwen en zullen bezien welke verbeteringen er nodig zijn. Ook zal ze de door haar goedgekeurde controlerende organisaties in India tegen het licht houden.

Minister Ploumen spreekt Indiase collega Gandhi
Al voor de publicatie van het rapport stuurde de LIW een brief naar Minister Ploumen met de vraag of zij de kwestie tijdens een handelsmissie begin november met haar Indiase collega’s en andere betrokkenen wilde bespreken. Uit een verslag van haar reis bleek dat ze inderdaad met Minister van Vrouwen- en Kinderzaken, Mrs. Maneka Gandhi, over de kwestie heeft gesproken. Minister Ploumen zei na haar bezoek dat kinderarbeid in India nog veel voorkomt: “Het gaat naar schatting om circa 44 miljoen kinderen die dagelijks aan het werk zijn, vooral in de kleding- en schoenenindustrie en in de landbouw… Minister Gandhi heeft aangegeven dat ze zich hier hard voor maakt.”

Antwoord op Kamervragen Voordewind onbevredigend
Naar aanleiding van het rapport stelde Kamerlid Voordewind een aantal vragen aan Minister Ploumen, onder meer hoe zij daar bedrijven en brancheorganisaties op gaat aanspreken en met de EU, de ILO en de OESO wil samenwerken om ‘moderne slavernij’ in de Indiase textielindustrie aan te pakken. De Minister blijft echter vaag in haar antwoorden en zegt alleen wat er door die instanties in het algemeen gebeurd, maar niets over wat ze specifiek rond dit probleem gaat doen. Ook zegt ze niets over mogelijk vervolgafspraken met Minister Gandhi om aan oplossingen te werken.

Leden Europees Parlement willen actie van Europese Commissie
De Europarlementariërs Peter van Dalen (CU), Agnes Jongerius (PvdA) en Cora van Nieuwenhuizen (VVD) vragen de Europese Commissie om de (kinder)slavernij in de Zuid-Indiase textielindustrie aan te kaarten bij Europese bedrijven die hun producten inkopen. Ook willen ze dat de Commissie de kwestie aan de orde stelt bij Europese handelsorganisaties, de leden van de EU, de Indiase regering, de Internationale Arbeids­organisatie en de OESO, zodat gezamenlijk actie ondernomen kan worden.
De Europarlementariërs constateren dat er in deze en andere kwesties ‘een alarmerend gebrek aan transparantie’ bij de kledingbedrijven is. Zij vragen de Commissie het initiatief te nemen om het "niveau van transparantie en rapportage van de kledingbedrijven met betrekking tot hun impact op mensenrechten aanzienlijk te verhogen" en hoe de Commissie dat gaat aanpakken.

Wat doet Stop Kinderarbeid?
Stop Kinderarbeid en haar lidorganisatie Landelijke India Werkgroep spannen zich in om kinderarbeid te bestrijden, onder meer bij de productie van textiel en kleding. Daarom zitten we in de werkgroep kinderarbeid die deel uitmaakt van het Plan van Aanpak van de Nederlandse branche­organisaties in de textiel- en kledingindustrie. Ook werken we samen met lokale Indiase organisaties om kinderarbeid en kinderslavernij te bestrijden. We blijven kinderarbeid in de textiel- en kledingindustrie aan de orde stellen en samen met lokale organisaties, bedrijven en overheden aan oplossingen werken.