LIW, 23-5-2012
Medewerkster van Society for Labour and Development in gespek met kledingarbeiders |
|
Campagne tegen Loondiefstal
Het minimumloon voor arbeiders in de kledingindustrie in Gurgaon, een stad vlakbij Delhi, is al te weinig om van te rond te komen. Alsof dat nog niet genoeg is, gebruiken werkgevers allerlei manieren om nóg minder te betalen. Daarom zijn arbeiders uit de kledingindustrie in Gurgaon samen met de Society for Labour and Development een actie begonnen om hun wettelijk loon op te eisen. Zij doen dit door straattheater, via aanbevelingen aan de deelstaatoverheid en het documenteren van ervaringen uit Gurgaon. U kunt hen steunen door deze petitie te tekenen.
Gurgaon: Achter de blinkende façades*)
Gurgaon word vaak gezien als het toonbeeld van het nieuwe India, met kolossale winkelcentra, mooie appartementen complexen en hoge kantoortorens. Voor de mensen die in de fabrieken werken waar al deze rijkdom vandaan komt, is de werkelijkheid een andere. De meeste productie vindt plaats in ‘Export Processing Zones’, gebieden waar belastingvoordelen en uitzonderingen op het arbeidsrecht buitenlandse investeerders aan moeten trekken. Veel arbeiders zijn de armoede van het Indiase platteland ontvlucht, opzoek naar een beter leven. In de fabrieken van Gurgaon verdienen ze vaak nog steeds niet genoeg om van te kunnen leven. Een gemiddeld salaris in de kledingindustrie is 5.000 Roepie per maand, terwijl een gezin tussen de 5.800 en 8.500 Roepie nodig heeft om de basisbehoeften zoals huur, eten en onderwijs te kunnen betalen. Toch is het niet zo dat de arbeiders in de kledingfabrieken van Gurgaon alleen voor goedkope merken produceren. Juist ook de wat duurdere kledingmerken doen hun inkoop in deze regio.
Loondiefstal
Arbeiders met jaren ervaring in de kledingindustrie in Gurgaon ontvangen een beginnersloon en vrouwen krijgen minder betaald voor hetzelfde werk. Werkgevers houden een deel van de het loon in voor sociale voorzieningen en zeggen dat te verdubbelen, maar in de praktijk verdwijnt het geld en lopen de werkers ziekenkostenvergoeding en sociale zekerheid mis. Daarnaast moeten arbeiders vaak zo’n 50 tot 60 uur in de maand overwerken. Volgens de Indiase wet moeten overuren dubbel worden betaald, in de praktijk worden ze betaald als gewone uren.
Meer informatie over de campagne
Teken de petitie
*) Zie ook artikel Achter de blinkende façades in Gurgaon (LIW, 1-12-2009)
Landelijke India Werkgroep - 23 mei 2012