terug
Onderstaand artikel is gepubliceerd in: TED, 14-9-2006  (www.ted.nl)


door:
Nancy Tjalondo
Kinderslaven in India

Stop kinderarbeid


Wereldwijd gaan er 218 miljoen kinderen niet naar school, van wie een groot deel in India woont. Mayke Haringhuizen (20) ging vorige maand naar een basisschool in Zuidoost-India waar kinderen die voorheen nog hard moesten werken, weer leren lezen, schrijven en rekenen.


Mayke in India
Het Humanistisch Instituut voor Ontwikkelingssamenwerking (Hivos) en de Landelijke India Werkgroep (LIW) maken samen een vuist tegen kinderarbeid in India. Voor het project Jongeren Tegen Kinderarbeid waren de organisaties op zoek naar een groepje Nederlandse jongeren die de handen uit de mouwen wilden steken voor dit initiatief. Een van hen was Mayke uit Amsterdam.
"Ik moest een motivatiebrief schrijven en met een creatief plan komen. Zelf hou ik erg van tekenen en schilderen, dus bedacht ik het plan om de kinderen in India te laten schilderen wat ze hadden meegemaakt. Ze moesten zichzelf dan schilderen in de tijd dat ze nog werkten. Dit was dan een manier om hun verhaal te vertellen. Dit leek mij veel leuker dan dat ik daar alleen maar zou staan te vertellen.
"Eenmaal in India ging ik met een klas van twintig kinderen aan de slag. We hadden tolken die alles voor ons vertaalden. Van de twintig tekeningen heb ik er elf uitgekozen en met die kinderen zijn we gaan praten. Zij mochten aan ons uitleggen wat ze gemaakt hadden en zo kwamen hun ervaringen naar boven. Waar ze gewerkt hadden, wat de thuissituatie was. Dat waren allemaal zeer verschillende verhalen. Toen die kinderen heel jong waren, gingen ze gewoon nog naar school. Vervolgens komt er rond hun achtste een soort beslissingsmoment bij de ouders dat ze toch liever hebben dat hun kind gaat werken. De kinderen zelf vinden dat natuurlijk niet leuk. Vooral omdat ze vriendjes hebben die wel gewoon naar school blijven gaan, maar ook omdat ze denken dat wanneer ze ouder zijn, ze niet meer terug naar school kunnen."

Overgoten met kerosine
"Het verhaal dat mij het meest heeft geraakt was dat van een meisje dat door haar moeder is verkocht voor bonded labour, wat inhoudt dat je een lening krijgt die je kind in de vorm van arbeid aflost. Vaak wordt van tevoren geen periode afgesproken en is het meer zoiets van, ga maar werken en we zien wel wanneer de lening is afgelost. Dit meisje wist niet van tevoren dat ze moest werken en werd gewoon op de bus gezet onder het mom van, je gaat naar een nieuwe school in de stad. Mensen in de bus vertelden haar dat ze bij hen thuis als hulp in de huishouding moest gaan werken.
"Ze werd overgoten met kerosine terwijl haar werkgever een brandende lucifer bij haar hield"
Haar broer is er uiteindelijk achter gekomen. Hij werd heel boos, heeft haar daar weggehaald en weer naar school gestuurd. Haar moeder zei dat ze dat goed vond, maar dat ze haar naar een betere school wilde sturen. Opnieuw werd het meisje misleid en kwam ze bij dezelfde mensen in de huishouding terecht. Ze werd daar onterecht beschuldigd van diefstal, werd dagen achtereen geslagen, met kerosine overgoten en terwijl haar werkgever een brandende lucifer bij haar hield, moest ze bekennen. Gelukkig greep een van de buren in en bracht haar naar de MV Foundation, de vrijwilligersorganisatie die zoveel mogelijk kinderen in India weer op school wil krijgen en waar Hivos en de LIW mee samenwerken. Uiteindelijk is ze de confrontatie met haar moeder aangegaan en heeft ze haar gezegd dat ze haar misschien wel gebaard heeft, maar haar nooit zal opvoeden."
In India wordt onderwijs als een uitweg uit de armoede gezien. Kinderen gaan daar rustig twee dagen in hongerstaking om naar school te kunnen gaan, zo groot is de wanhoop. MV Foundation medewerkers gaan ook het land in om kinderen er op te wijzen dat ze gewoon naar school kunnen, want onderwijs in India is gratis. De instelling daar is alleen: Hé, er is een school maar kijk maar of je erheen wil. Mayke: "Kijk, in Nederland krijgen ouders een boete als ze hun kinderen niet naar school laten gaan, maar in India is helemaal geen controle. Ze vroegen ons ook: 'Is er echt geen kinderarbeid in Nederland?' en dan was de tweede vraag vaak: 'Ja, maar hoeveel kinderen werken er dan?' Dat is hun ongeloof dat kinderarbeid bij ons echt niet bestaat. Maar daar wordt het ook normaal gevonden dat kinderen werken, omdat je het ook overal op straat ziet. Ze groeien op met dat beeld en dat wordt hun referentiekader. Maar je weet dat de mensen daar zelf ook willen zorgen voor verandering wanneer een vader in een krottenwijk zijn huisje laat zien waarin je nauwelijks rechtop kan staan en toch een manier heeft gevonden om zijn twee kinderen naar school te sturen."

Zie voor meer info: www.jongerentegenkinderarbeid.nl.....


terug LIW in de pers Kinderarbeid & Onderwijs HOME Landelijke India Werkgroep


Landelijke India Werkgroep - 17 oktober 2006