terug
Onderstaand artikel is gepubliceerd door MO.be, 26-11-2008


De bewuste verbruiker: natuursteen

26 november 2008 (MO*) — België voert goedkopere natuursteen in uit india, China, Vietnam. De arbeidsomstandigheden en de milieunormen waarin natuursteen wordt gedelfd, zijn verre van ideaal.

Hoe duurzaam is de goedkopere natuursteen voor terrassen, keukenwerkbladen en straataanleg die we importeren uit landen als India, China en Vietnam? In Duitsland en Nederland brachten media en ngo’s aan het licht dat kinderarbeid in zuiderse steengroeven niet kan worden uitgesloten. De arbeidsomstandigheden en de milieunormen waarin de steen wordt gedelfd, zijn verre van ideaal. België voert natuursteen in van overal ter wereld, in de eerste plaats uit China, daarna volgen Vietnam en India.

In Nederland zijn ngo’s en natuursteenbedrijven rond de tafel gaan zitten. De werkgroep Duurzame Natuursteen ijvert er voor de “verduurzaming” van de sector, voorlopig enkel in Nederland. Daar diende het parlement vorige maand ook een motie in waarin het de regering oproept in de toekomst enkel nog duurzame natuursteen aan te kopen. De parlementsleden eisen dat de regering een faire prijs betaalt voor natuursteen en enkel aankoopt bij bedrijven die respect kunnen garanderen voor de vier fundamentele arbeidsrechten zoals bepaald door de Internationale Arbeidsorganisatie (waaronder de afschaffing van slavernij en kinderarbeid). ‘Die garanties bestaan nu niet’, zegt Gerard Oonk van de Nederlandse ngo Landelijke India Werkgroep. ‘De arbeidsomstandigheden in een aantal bedrijven zijn ronduit slecht: lage lonen, veel te lange dagen, nauwelijks vakantie of rust, geen of nauwelijks bescherming voor toch gevaarlijk en ongezond werk, geen vakbondsrecht.’ Kinderen onder de veertien jaar worden vaak mee ingeschakeld in families die concessies krijgen om te delven in de groeven. Dat is –door de omvang van de groeven– nauwelijks te controleren. Oonk: ‘De Indiase wetgeving voor de rechten van het kind is zwak. Door de corruptie en maffiose praktijken op lokaal niveau, en de ingewikkelde productieketens met vele kleine tussenschakels, zijn de arbeidsnormen heel moeilijk te controleren.’

Ook op ecologisch vlak is er nog werk. Illegale groeven tasten het landschap en de omgeving aan, en er is sprake van illegale afvaldumping. ‘Er is zeker een groot probleem in de Noord-Indiase deelstaat Rajasthan, waar de meeste natuursteen voor bestrating, terrassen en tuinaanleg vandaan komt’, zegt Herwig Callewier, zaakvoerder van de Belgische natuursteengroothandel Beltrami, die sinds dit jaar ook in de Nederlandse werkgroep Duurzame Natuursteen zetelt. ‘In China valt het nog mee, zeker in het zuidelijke Fujian. Ik werk al vijftien jaar met Chinese bedrijven en de laatste tien jaar zijn de arbeidsomstandigheden er fel verbeterd. Het gaat zeker niet altijd gemakkelijk, maar de bedrijven waar we mee werken hebben toch wel oor voor onze vragen rond maatschappelijk verantwoord ondernemen. Ook op ecologisch vlak heeft China een aantal reguleringen ingevoerd voor afvalverwerking en landschapsbescherming. Gevolg is dat de prijzen gestegen zijn, maar met één euro per vierkante meter kan je al heel wat bereiken. Ik ben er ook van overtuigd dat de consument bereid is die te betalen.’

De werkgroep Duurzame Natuursteen streeft naar internationale samenwerking om tot een internationale gedragscode en certifiëring te komen. Voorlopig bestaat er dus geen enkele garantie dat je als consument propere natuursteen uit het Zuiden kan kopen. ‘Boycotten heeft geen zin’, zegt Oonk. ‘Dat tast de economieën in die landen aan. Wel kan je als consument het probleem aankaarten in de winkel. Consumentendruk is niet zaligmakend, maar het helpt.’


terug LIW in de pers Duurzame Natuursteen HOME Landelijke India Werkgroep


Landelijke India Werkgroep - 16 februari 2011