terug
Onderstaand artikel is gepubliceerd in: Verdrukt, september 1992      
(Nieuws van Amnesty International voor de Vakbeweging)      

Het Young India Project

door:
Edith Te Wechel

Eind april organiseerde de NOVIB in Amsterdam een conferentie over mensenrechten in Derde Wereld-landen. Eén van de gasten op de conferentie was de Indiër Narinder Bedi, voorzitter van het YIP (Young India Project). Deze organisatie ontwikkelt werkgarantieplannen voor Indiase landarbeiders in de deelstaat Andhra Pradesh.
Zij worden hierin gesteund door de NOVIB en door de LIW (Landelijke India Werkgroep), een Nederlandse organisatie die zich gespecialiseerd heeft in projectenhulp aan India.
Sinds 1982 is het YIP actief bezig met het scholen en organiseren van landarbeiders in onafhankelijke vakbonden.


Tijdens zijn werk wordt Bedi regelmatig geconfronteerd met mensenrechtenschendingen zoals die in Amnesty's recente India-rapport worden genoemd. Er bestaat een duidelijk verband tussen dit soort vergrijpen en de grote sociale ongelijkheid in India. Onlangs maakte het YIP daarom een videofilm over de verwikkelingen rond het bloedbad in Tsunduru, een dorp in Andhra Pradesh. In de zomer van 1991 vonden acht kleine boeren hier de dood na een bloedige confrontatie met leden van de hogere kasten. De politie deed niets om hen te beschermen.
Bedi komt uit een welgestelde familie en kent allerlei invloedrijke mensen. Hij is niet bang voor problemen met de overheid, want het YIP krijgt veel steun vanuit de bevolking. Het YIP heeft sinds haar stichting in 1982 een enorme groei doorgemaakt. De nieuw opgerichte boerenbonden tellen nu ongeveer 87.000 leden. Toen deze activiteiten het YIP boven het hoofd begonnen te groeien, ging men op zoek naar andere organisaties om mee samen te werken. Daarom nam het YIP in 1989 het initiatief tot de stichting van de Andhra Pradesh Agricultural Labourers Federation. Het YIP wordt niet alleen financieel gesteund door de NOVIB en de LIW, maar sinds 1990 ook door het FNV.
Dit is vrij bijzonder. De FNV steunt eigenlijk alleen vakbonden en zeker geen vrijwilligersorganisaties. Hoewel het YIP zelf geen vakbond is, hoort het wel tot haar doelstellingen om landarbeiders te helpen bij het oprichten van eigen vakverenigingen. De FNV maakte in dit geval een uitzondering. Voor hen is het ook een interessante ervaring om met een organisatie als het YIP in zee te gaan. Bedi is erg blij met de steun; ze hebben er in India meer prestige door gekregen. Het YIP houdt de FNV regelmatig op de hoogte van haar activiteiten en wat er bereikt is.

Armoede
Het YIP onderhoudt geen contacten met de door de overheid erkende vakbonden, omdat die deel uitmaken van de gevestigde orde. De door hen opgerichte boerenorganisaties moeten hiervoor een alternatief bieden. Niemand heeft iets aan mooie leuzen. Driekwart van de Indiase bevolking leeft in grote armoede; de vakbonden trekken zich er weinig van aan. Het YIP heeft geen bindingen met politieke partijen of stromingen, in tegenstelling tot de organisaties die door hen gesteund worden. Die houden zich bezig met sociale en politieke vraagstukken zoals recht op arbeid en minimumloon, het milieu, vrouwenemancipatie. De regering doet haar uiterste best om zulke bewegingen aan zich te binden. In 1984 zei President Rajiv Gandhi dat de armen zich moesten organiseren. Als zij geen politieke macht zouden krijgen, was de kans op geweld volgens hem levensgroot. De staat moest hen daarom steunen in hun vreedzame strijd voor betere levensomstandigheden.

Publiek geheim
Het Amnesty-rapport spreekt over dood, marteling en verkrachting tijdens hechtenis. Ook de Indiase pers maakt melding van deze zaken. Alleen al in Andhra Pradesh berichten de kranten volgens Bedi vrijwel dagelijks over sterfgevallen en verkrachtingen tijdens hechtenis. Over het martelen is de pers veel terughoudender. Waar het vooral aan ontbreekt is een effectieve wetgeving. De politie hoeft niet bang te zijn voor vervolging. Vooral de allerarmsten, zoals kastelozen en tribalen, zijn het slachtoffer van deze situatie. Vorig jaar drong het YIP er bij de overheid op aan om de problemen van de kastelozen, vrouwen en tribalen aan te pakken.
Volgens Amnesty werden er tussen 1985 en 1991 in Andhra Pradesh 31 gevallen van dood tijdens hechtenis geregistreerd. Dit is waarschijnlijk nog maar het topje van de ijsberg, zoals ook uit kranteberichten blijkt. Het gaat hier om wangedrag van individuele politie-agenten. Er vallen in heel India slachtoffers tijdens botsingen met de politie. Agenten gaan in groepen naar de dorpen toe en houden er grondig huis om de bevolking een lesje te leren. Ze plunderen de woningen en verkrachten de vrouwen. Vooral vrouwen uit tribale gemeenschappen en in conflictgebieden zoals Kasjmir worden het slachtoffer. De autoriteiten doen het voorkomen alsof de slachtoffers zelf schuld hebben. Het YIP wil gaan samenwerken met groepen die opkomen voor de familieleden van mensen die tijdens hechtenis zijn omgebracht.

Deelstaat
Een groot probleem in India is de 'bonded labour', een vorm van verkapte slavernij die zich aan elke officiële controle onttrekt. In de deelstaat Tamil Nadu werd een aantal mensen door hun werkgever vastgehouden zonder dat de plaatselijke overheid er iets aan deed. Op aandringen van het Bonded Labour Liberation Front, een organisatie die actie voert tegen dergelijke vormen van uitbuiting, werd er een commissie naar het gebied gestuurd. Er bleek wel degelijk sprake van lijfeigenschap. Bedi is hoopvol gestemd door de afloop van deze geschiedenis. Als de regering van een deelstaat op het matje kan worden geroepen, waarom dan niet de politie? De wetgeving moet aangescherpt worden. Als de lagere kasten eenmaal de wet aan hun kant hebben, dan zal het gedrag van de politie ook veranderen. Nu beschermt de politie de belangen van de hogere kasten, zoals in het geval van Tsunduru. De politie is medeplichtig aan het bloedbad in dat dorp; men beschermde de slachtoffers niet. De hogere kasten maakten zich ongestraft schuldig aan fysiek geweld. Helaas dringt de rechterlijke macht weinig aan op naleving van de wet. De bestaande machtsverhoudingen laten zich niet zomaar veranderen.



LIW IN 'T NIEUWS

Maatschappelijk verantwoord ondernemen

Kinderarbeid en onderwijs

HOME Landelijke India Werkgroep

Landelijke India Werkgroep - 5 juli 2004